Można powiedzieć, że psychoterapia była praktykowana przez wieki, jako medycyna, filozofowie, praktycy duchowi i ludzie w ogóle wykorzystywali metody psychologiczne do leczenia innych. Termin psychoterapia wywodzi się od starożytnej psychoterapii greckiej. Słownik angielski Oxford definiuje go teraz jako “Leczenie zaburzeń umysłu lub osobowości metodami psychologicznymi”.
Psychoterapia – co warto wiedzieć
Amerykańskie Stowarzyszenie Psychologiczne podjęło w 2012 roku uchwałę w sprawie skuteczności psychoterapii w oparciu o definicję opracowaną przez Johna C. Norcrossa: “Psychoterapia to świadome i celowe stosowanie metod klinicznych i postaw interpersonalnych wywodzących się z ustalonych zasad psychologicznych w celu pomocy ludziom w modyfikowaniu ich zachowań, poznania, emocji i/lub innych cech osobistych w kierunku, który uczestnicy uznają za pożądany”. Wpływowe edycje pracy psychiatryka Jerome’ a Frank zdefiniował psychoterapię jako relację uzdrawiającą, wykorzystującą społecznie autoryzowane metody w szeregu kontaktów, obejmujących przede wszystkim słowa, czyny i rytuały – uznawane za formy perswazji i retoryki. O psychoterapii wie też: Gabinet psychoterapii i hipnozy Rzeszów
Różne rodzaje psychoterapii
Niektóre definicje poradnictwa nakładają się na siebie z psychoterapią (zwłaszcza niedyrektywne podejście zorientowane na klienta) lub poradnictwo mogą odnosić się do wskazówek dotyczących codziennych problemów w określonych obszarach, zazwyczaj krótszych okresów leczenia o mniejszym stopniu skupienia się na kwestiach medycznych.
Somatoterapia odnosi się do stosowania zmian fizycznych jako urazów i chorób, a socjoterapia do wykorzystywania środowiska społecznego danej osoby do wprowadzania zmian terapeutycznych. Psychoterapia może odnosić się do duchowości jako części życia psychicznego, a niektóre formy wywodzą się z filozofii duchowych, ale praktyki oparte na traktowaniu duchowości jako odrębnego wymiaru niekoniecznie muszą być uważane za psychoterapię.
Z historycznego punktu widzenia psychoterapia, w odróżnieniu od innych metod leczenia zaburzeń psychiatrycznych, takich jak modyfikacja zachowań, oznaczała czasami metody interpretacyjne, a mianowicie psychoanaliza. Psychoterapia jest często określana mianem “terapii mówienia”, szczególnie dla szerokiej publiczności, choć nie wszystkie formy psychoterapii opierają się na komunikacji werbalnej. Dzieci lub dorośli, którzy nie angażują się w komunikację werbalną (lub nie w zwykły sposób) nie są wykluczeni z psychoterapii; w rzeczywistości niektóre typy są przeznaczone do takich przypadków.